zoals een vrouw die kapot is van verdriet,
een dooie rat in het riool,
een baas die zijn hond achterliet,
een kapotte viool,
zo komt er aan ieders leven een eind,
soms fijn en soms niet,
de een breekt een been, de ander word verteerd door een parasiet,
je kan twee richtingen op, naar boven en naar beneden,
wil je naar boven? dan moet je geloven, wil je beneden?
dan doe je wat niet mag, dan is hij tevreden.
je kan ook,
eeuwig over de aarde dolen,
als een spook,
zo houden ze zich verscholen,
die zielen dolen over de aarde,
niemand ziet ze,
ze zijn alleen,
alleen op de wereld,
weg van het leven,
zo zullen zij bestaan,
om zo eeuwig over de aarde te zweven,
en tot stof te vergaan.