wanhoop
Wanhoop
Je ogen zijn als stralende sterren in de nacht.
Je blonde haren ,rode lippen je tere huid zo zacht.
Jij bent de gene die mij verblijd.
Als je naar mij lacht of met mij vrijt.
Je was voor mij een druppelende parel op een blaadje in de ochtenddauw.
Maar helaas liep het niet zo als ik graag wou.
Je liet mij achter met een gebroken hart,geestelijk kapot.
Ik voel me zo alleen ik voel me nu zo rot.
De herinneringen van ons tollen door mijn hoofd.
En ik kan alleen maar hopen dat de liefdesvlam van jou voor mij nog niet is gedoofd.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Jan Bijstra | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 16 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||