De zee
Aangetrokken door haar grillen
Reisde hij terug naar die plek
En zie, daar zijn de blauwe stormen
Die ingewikkelde mozaïeken vormen
In rust genietend van het kabbelen
Waar geen einde aan lijkt te komen
Een storm zwelt zachtjes aan
Tijd om in haar op te gaan
In hypnose door de zee
Ging hij immer met haar mee
Reisde hij terug naar die plek
En zie, daar zijn de blauwe stormen
Die ingewikkelde mozaïeken vormen
In rust genietend van het kabbelen
Waar geen einde aan lijkt te komen
Een storm zwelt zachtjes aan
Tijd om in haar op te gaan
In hypnose door de zee
Ging hij immer met haar mee
Reacties op dit gedicht
| MVE: | Woensdag, april 30, 2008 19:49 |
| Bedankt :) | |
| lexx: | Dinsdag, april 29, 2008 20:52 |
| :) | |
| switi lobi: | Dinsdag, april 29, 2008 18:27 |
| Wat mooi... Liefs, switi lobi |
|
| kerima ellouise: | Dinsdag, april 29, 2008 17:24 |
| erg mooi ! daarstraks al elders bewonderd! liefs kerima ellouise |
|
Over dit gedicht
| Auteur: MVE | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 29 april 2008 | ||
| Thema's: | ||