Glimlachen verandert in tranen..
terwijl mijn prachtige opkomende zon..
is verdwenen en er grijze wolken..
voor terug laat zien..
Fleurige bloemen..
staan nu in een schaduw..
en de schim trekt hun kleur weg..
Twijfels zijn er veel geweest..
nu worden ze erger en erger..
mijn wil om bij je te zijn..
is op dit moment totaal verdwenen..
Eerst was ik vrolijk..
maar je maakte me..
zoals ik nu ben..
een wrak zonder enkele straal.
De kracht is weg..
om dat gevoel weg te laten gaan..
nu ineens..
nu jij je beter voelt..
verwacht je van mij ook..
dat ik glimlachend bij je kom zitten..
Maar dat kan ik niet..
ik voel me een radar zonder rader..
ik weet niet hoe ik me moet voelen..
mijn woede is er..
maar mijn verdriet overhemelt het..
En ik heb geen zin meer..
geen zin om met je mee te gaan..
geen zin meer om mijn leven voort te zetten..
het enigste wat ik in mijn hoofd krijg..
is dat ik weg wil..
van alles en iedereen.