Klootzak
Rozen verwelken,
schepen vergaan,
maar die klootzak blijft altijd bestaan.
Jaar in jaar uit moet ik met hem leven,
en dat terwijl hij alleen maar ellende kan geven.
Elke feestdag zie ik hem,
en elke feestdag raakt mijn gedachte weer klem.
Niemand weet wat hij heeft gedaan,
En niemand weet welke zieke geest er in hem zal bestaan.
Opa, dit moet je even weten,
dat onschuldige kinderleventje heb ik al heel vroeg kunnen vergeten.
Smascha
schepen vergaan,
maar die klootzak blijft altijd bestaan.
Jaar in jaar uit moet ik met hem leven,
en dat terwijl hij alleen maar ellende kan geven.
Elke feestdag zie ik hem,
en elke feestdag raakt mijn gedachte weer klem.
Niemand weet wat hij heeft gedaan,
En niemand weet welke zieke geest er in hem zal bestaan.
Opa, dit moet je even weten,
dat onschuldige kinderleventje heb ik al heel vroeg kunnen vergeten.
Smascha
Reacties op dit gedicht
| Firebolt: | Zaterdag, december 16, 2000 15:22 |
| Kan me voorstellen hoe je je voelt..... En ja.... een zieke geest....een leven verknalt.. Ik wens je veel sterkte..... Liefs, Firebolt |
|
| Danny : | Zondag, oktober 15, 2000 22:58 |
| Mensen zijn ziek, ze trappen over je heen met de schrik om zelf nooit overtrappelt te worden. Ze gebruiken/misbruiken om hun macht en genot te verwerven. Het liefst iemand die zich niet echt kan verdedigen of de zwakken het eerst. Ik heb maar één troost voor je, ooit zullen zij het zelf ook meemaken, daar ben ik van overtuigd, wat je geeft krijg je terug. | |
Over dit gedicht
| Auteur: smascha | 
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||