Ik staar
Naar mijn spiegelbeeld
Geen emoties te zien
Geen gevoel in mijn hoofd
Ik weet niet wat ik voel
Ik zou blij moeten zijn
Of verdrietig
Mijn vader gaat dood
De zoveelste in het afgelopen jaar

En ik voel er helemaal niets bij
Ik moet er mee leren leven dat ik
Wees wordt
Wat voel ik nu?
Ik heb geen idee
Ik voel niets
Drang slokt me van binnen op
En iedere dag wordt het weer wat moeilijker
Niet te snijden
Pas 24 dagen niet gesneden

Littekens nog duidelijk zichtbaar
Ik houd het soms bijna niet meer vol
Alles zit tegen
Mijn leven is waardeloos
Vaak vraag ik me af wat ik hier nog doe
En iedere keer wordt die gedachte ietsje sterker
Steeds iets dichterbij het moment dat ik alles ga opgeven
Er is toch niemand die het begrijpt

Iedereen ziet het als een egoistische daad
Maar soms is het leven gewoon niets waard
Leef je in ellende
Waar nooit eens een einde aan komt
Al smeek je om een beetje geluk
Het wordt alleen maar erger
Op een dag zal je niets meer voelen
En hoeft het allemaal niet meer
En ben je liever dood
Omdat je dood gelukkiger zal zijn als levend

Dat klinkt misschien alsof je een gek hoort praten
Maar soms is een leven
Niet meer dan een tussensprong
Naar een volgend leven
En is er niets om van te leven
Vraag me hoe ik denk over dit leven
Dan zal ik antwoorden
Dit is niet meer mijn leven
Want sommige levens zijn nou eenmaal
Gedoemd te mislukken