Het was diep in de nacht(9)
Weer had hij gelogen
ik voelde het toen
ik hem aan keek in zijn ogen
Had ik maar niet gevraagd waarom
dan had ik geen klappen gekregen
wat ben ik ongelooflijk dom
En mijn huid brand onder zijn handen
van woede, pijn en verdriet
als zijn slagen op mijn buik landen
En ik schreeuw dat ik spijt heb
eindelijk, hij stopt voor een nacht
zo heb ik mezelf weer een nacht gered