op een kier
van geduld
van de gevangen hoop
dat uitmondt
in een slapend gelaat
wat zwijgend uitéén valt
© Klaes 4 Mei 2008
CBR: | Woensdag, mei 07, 2008 07:50 |
Rakend geschreven. liefs cbr |
|
Hilly N: | Zondag, mei 04, 2008 23:13 |
Rakend mooi geschreven Klaes. groet van Hilly |
|
ninodepino: | Zondag, mei 04, 2008 17:44 |
mijn mammaa kwam een woerd tegen met 15 kuikens, zielig heh.. ik vertelde haar maar niet dat ik een soortgelijk aantal van dertig meter hoogte naar beneden heb zien vallen:S dat gaat dan weer te ver:) mooie mondtekening! groetjes, nno. |
|
Quicksilver: | Zondag, mei 04, 2008 17:38 |
Mensen zijn vreemde wezens! men leert het geloof ik nooit!!Rakend verwoord! Lieve groet van mij Dickyxxx |
|
switi lobi: | Zondag, mei 04, 2008 14:33 |
Stille bewondering voor deze rake woorden. Hartelijke liefs, switi lobi |
|
Windwhisper: | Zondag, mei 04, 2008 11:22 |
we leren nooit, vrees ik liefs Cobie |
|
xavion: | Zondag, mei 04, 2008 10:45 |
Een schreeuwend afbrokkelend zicht zwijgend waar deuren ongeduldig openbreken hoop en tolerantie verslonden vrede uitmondt tot verwonden... Moge vrede overwinnen! :) |
|
Ludy: | Zondag, mei 04, 2008 10:10 |
Dat de ''gevangen hoop DIE uitmondt in een slapend gelaat DAT zwijgend uiteenvalt'' de rust in eeuwigheid vindt, is ook nog maar de vraag als er geen lering wordt getrokken uit het lijden. Liefs, Ludy |
|
Auteur: Klaes | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 04 mei 2008 | ||
Thema's: |