Het zou zo mooi kunnen zijn
nooit meer een lied zonder refrein
hand in hand onze toekomst ingewijd
verlaten we het land van de onzekerheid

En laten ons glijden in de oceaan van verdronken pijn
je natte lichaam weerspiegelt kristallen zonneschijn
druppels druipen schoorvoetend over je zachte huid
er opent zich een nieuwe wereld terwijl jij genietend de ogen sluit

Ik proef je lippen en bijt zachtjes in je passievrucht
mijn tong streelt je navel voorbij, je slaakt een diepe zucht
terwijl de zon zich zachtjes op het water neervlijt
zijn rode gloed flirt met je speelse onschuldigheid

Je kinderlijkheid is omzwachteld met een kwetsbaar laagje engelenwit
mijn gevoelens voor jou raken woord voor woord oververhit
je lange natte haren verbergen je welgevormde vrouwelijkheid
terwijl ik je heel zachtjes van je maagdelijkheid bevrijdt

Je straalt rust uit waaraan ik me volledig overgeef
droom even weg terwijl ik met jouw doorheen de blauwe lucht zweef
je lacht me heel verlegen toe en fluistert met pijn
is dit te mooi om waar te zijn ?