Verdriet.
Dat ik bang ben is enkel om
De woorden die je zei en niet
Echt om wat je deed.
Het voelt alsof je vrijer wil
En dan is wat we doen verkeerd.
Al wil ik enkel meer.
Van dit, van jou, van ons
Van samen onder zachte dons
En ik onder jouw zachte huid
-ik wil het bed niet uit-
Maar waar verdriet kruipt
Groeit ook twijfel en angst
Dat ik niet ben, wat jij verlangt.
Reacties op dit gedicht
| Sabri83: | Maandag, mei 05, 2008 20:22 |
| Heel erg mooi. | |
| soulsister: | Maandag, mei 05, 2008 19:47 |
| mooi je gevoel verwoord liefs |
|
| Ludy: | Maandag, mei 05, 2008 17:15 |
| als je luistert wat je hart je zegt weet je wat gemeend is en onecht vertrouw jezelf en die ander evenzeer open kaart is echt een voorwaarde voor meer Liefs, Ludy |
|
| sunset: | Maandag, mei 05, 2008 17:07 |
| Angst is en was al altijd de slechtste raadgever; dus vergeet de angst en geniet van wat je hebt. Tonend delend. Warme groet, sunset |
|
| kerima ellouise: | Maandag, mei 05, 2008 16:54 |
| angst maakt verdriet ondanks het zo diepe verlangen...mooi verwoord! liefs kerima ellouise |
|
| switi lobi: | Maandag, mei 05, 2008 16:32 |
| Jouw verlangen is voelbaar... jouw onzekerheid ook. Liefs, switi lobi |
|
| _Lieverdje_: | Maandag, mei 05, 2008 16:17 |
| men moet je nemen zoals je bent niemand is perfect ook ik niet liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: happy tear | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 05 mei 2008 | ||
| Thema's: | ||