Vage herinneringen
Woorden, die als rookgordijnen opstegen en de weg zochten
naar mijn hart, om het vervolgens te breken.
Snijdende blikken, die als messen zo vlijmscherp een einde maakten aan het sprookje
genaamd : jij & ik
Waarlijk, tranen droogden op, pijn verdween,
En slechts vage herinneringen bleven over…
Reacties op dit gedicht
| Sabri83: | Maandag, mei 05, 2008 20:07 |
| Zoooo ontzettend mooi. xx | |
| Lovely_ girl: | Maandag, mei 05, 2008 19:32 |
| ik HOUD van je gedichten !! zoo mooi schrijf je :) Bewaar en koester die herinnering, misschien wordt het ooit weer meer :D liefs xx |
|
| Tamara - T: | Maandag, mei 05, 2008 18:17 |
| mooi | |
Over dit gedicht
| Auteur: NisNas | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 05 mei 2008 | ||
| Thema's: | ||