Alweer een gat...
Af en toe krijgen mensen
de verrassing van hun leven
dan hou ik mijn hart vast
begin spontaan te beven.
Want ze springen dan
vaak een gat in de lucht
en dan is het dus heus niet gek
dat ik even zucht.
Alweer een gat in de ozonlaag
niet door broeikaseffect ontstaan
maar door gewone mensen
die uit hun bol zijn gegaan.
de verrassing van hun leven
dan hou ik mijn hart vast
begin spontaan te beven.
Want ze springen dan
vaak een gat in de lucht
en dan is het dus heus niet gek
dat ik even zucht.
Alweer een gat in de ozonlaag
niet door broeikaseffect ontstaan
maar door gewone mensen
die uit hun bol zijn gegaan.
Reacties op dit gedicht
| Dani: | Vrijdag, maart 22, 2002 01:04 |
| Prachtig! Jouw gedicht bedoel ik, niet het gat in de ozonlaag ;P Liefs, Dani |
|
| sleepless: | Maandag, maart 18, 2002 07:08 |
| Haha, ik ben weer eens blij je gedicht gelezen te hebben. Groetjes. |
|
| Laurens Windig: | Zondag, maart 17, 2002 13:02 |
| Geweldig Doortje en de climax is top! | |
| Samekh: | Zondag, maart 17, 2002 03:32 |
| Moest even aan 't volgende denken: er zit een gat in, dat is handig, dat is economisch, en verstandig.. | |
| Driegeetjes: | Zondag, maart 17, 2002 03:02 |
| Oops! Mot ik gaan oppasssen... ;-) DrieGeetjes |
|
| Peetje: | Zondag, maart 17, 2002 01:09 |
| Doortje... Hij is weer eens fantastisch!!! liefs Peet |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Huting |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||