Ongewenste kritiek steekt als een mes door mijn lichaam
Dit is het leven
verdriet wordt genegeerd
tranen niet serieus genomen
Afschermen
wordt afgestraft
Wanneer gaat er een einde aan komen?
Is het ooit wel in zicht?
Ik voel nu enorm veel pijn bij het schrijven van dit gedicht
Zo wil ik niet verder
Deze wereld met harteloos gedoe
Geen goedendag geen goedenavond
Men loopt me straal voorbij
Ligt het aan mij?
Verdien ik het helemaal niet?
Ben ik waardeloos?
Verdien ik alleen verdriet?
Geef aub een antwoord op die vragen
Ik ga je niet veroordelen,als je maar uitlegt waarom
Fouten mogen gemaakt worden,als je maar uitlegt waarom
Of ben ik gewoon stom?
En verdien ik het niet?
Hoort dit erbij?Dit eindeloze verdriet?
Ik trek een deken over me heen
Omdat het in me schreeuwt:
"Kritiek is niet gewenst,laat me alleen"
Ik kon het allemaal niet meer aan
dus liet ik je gaan
Op mijn bed valt nu een traan
Ik heb je weer niet toegelaten
Nu voel je je vast verlaten
Sorry er is zoveel
Mijn verdriet in het geheel
Het zijn zware dingen
Ik schaam me ervoor
En als ik het vertel wordt er vast vertelt"Je overdrijft" en vind ik weer
geen gehoor
Want ik ben een aansteller
En aanstellers overdrijven
over de dingen die ze zeggen of schrijven!
Misschien moet ik er gewoon niet over praten
omdat mensen verdrietige dingen haten
Ze zeggen "jij met je zware verhalen.."
Maar tis écht gebeurt
En toch wordt het telkens afgekeurt
Men vindt dat ik het zelf moet oplossen
maar ik weet niet waarheen ik moet crossen
Het voelt alsof iedereen me laat knallen
Ik weet niet hoe diep ik hierdoor zal vallen
Wanneer stopt dit harteloos gedoe?
Ik vecht en ik hou me sterk
Maar mijn grens is bereikt en nu ben ik moe