Lieve overgrootoma
Lief en leed
allemaal aan u voorbij gegaan
Dat u veel van het leven weet
door alle ervaringen wel te verstaan
Nu staart u naar het plafond
alle herinneringen flitsen aan u voorbij
En zoals ik voor u stond
keek u met tranen in uw ogen naar mij
Misschien weet u het niet
maar u heeft mij heel wat bijgebracht
Het verminderen van mijn verdriet
als ik dan aan uw woorden dacht
U heeft het allemaal al ondergaan
in de tijd dat u een vlinder was
Het vliegen, de vrijheid, trok u aan
genieten van de mooiste bloemen in het gras
Ik heb van u geleerd
nu ook een vlinder te zijn
De rups was ontzettend vereerd
het vliegen is immers zo fijn
Ik zal u missen
als u het leven op de grond verlaat
Maar ik weet zeker
dat u daar weer vliegend als een vlinder verder gaat
Reacties op dit gedicht
| sweety538: | Maandag, maart 25, 2002 13:07 |
| *stil* zo... echt vet mooi geschreven.. Maar je hebt gelijk. Zij zal daar zeker weer mooi verder vlinderen. Precies waterval, wat wil je in een vlinderfamilie!! Ja toch? hey meis kus knuff liefs Yeem |
|
| waterval: | Dinsdag, maart 19, 2002 01:28 |
| dat kan gewoon niet anders in een vlinderfamilie.... :-)) | |
| Hans Winter: | Zondag, maart 17, 2002 14:54 |
| het leven gaat van oud naar jong, een stroom van hoog naar laag, van groot geworden naar een groei, van diep gebogen tot een nieuwe bloei, dus zie maar voort, ze zag je graag, zing maar door op wat ze zong. lief groetje, hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: vlinder538 | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||