schaduwranden
de poorten in mijn hart
waaien wagenwijd open
als ik haar weer zie staan
zonder een wond achter te laten
schenk ik weer een glas in
die op ons doet proosten
zitten onze ogen diep in mijn gelaat
die schijnen in schaduwranden om ons heen
het licht van tederheid
dat langzaam verdwijnt in het donker
de weg die ik insla is moeilijk begaanbaar
en toegangkelijk voor enkelen
verbrijzelt haar stem mijn gebroken dromen
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Vrijdag, mei 09, 2008 21:41 |
| Inderdaad dit is hartbrekend wondermooi geschreven! Fijn pinksterweekend.. lieve groet Dicky |
|
| Dina-Anna: | Vrijdag, mei 09, 2008 14:14 |
| Hartbrekend geschreven! Liefs Dina |
|
| Free@Bird: | Vrijdag, mei 09, 2008 13:49 |
| schitterend! een van je mooiste als ik zo vrij mag zijn;) liefs, kerima |
|
| Lily May Parker: | Vrijdag, mei 09, 2008 13:48 |
| ai, een pijnlijk schrijven weer Johan,bittermooi liefs Lily May xxx |
|
| fortuna: | Vrijdag, mei 09, 2008 13:02 |
| super! Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: johandedichter | 
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 09 mei 2008 | ||
| Thema's: | ||