Het narcistische geluid van zijn breekbare stem valt met een smak in het water, dat zacht trillend ruimte maakt voor het vod
Het zinkt met een vloeiende beweging naar de schimmelige bodem waar
het opgenomen wordt door de algen overwoekerd door het wier
De zachte voeten zetten zich af in de modder en proberen vaart te
maken om het zwemmen te versnellen, hoekige armen spatten op
De golven die afwachtend liggen in de zon kabbelen wat voort in
een uiterste poging geen haast te maken de oever te bereiken
Die oever is waar het waarheid wordt
Een einde dat zich nooit toonde
Toen we het naarstig zochten