Nu ben ik het!
Nu ben ik het!
Vier witte jassen,
achter een buro.
Als een lam
ter slachting gebracht
onderga ik
de onderzoeken.
Waar is die
flinke meid,
die altijd op alles
is voorbereidt?
Vier paar handen
die mij onderzoeken.
Ach, ik wil kruipen
in de allervertste hoeken!
Kleedt u zich maar
weer aan
vertellen ze mij
Maar u moet wel
voor verder onderzoek
naar LEIDEN gaan.
Leiden?????
Ik vraag niets,
sta daar stom en met
vragende ogen,
waarop ik niets vraag en
ook geen antwoord krijg.
Een verwijskaart in mijn hand.
Ik heb pijn,
teveel pijn.
Had ik maar iemand
meegenomen.
Maar ik kon
het alleen wel aan!!
Verkeert ingeschat dus,
en denk gelijk..
dat wordt nog een hele klus!!
Met de auto alleen naar
huis.
Volgende keer
LEIDEN!?
Kan ik wat ik misschien heb
bestrijden??
Reacties op dit gedicht
| hiljaa: | Vrijdag, mei 09, 2008 20:58 |
| en iemand meenemen dan knufliefs--hiljaa-- |
|
| tweety-ysje: | Vrijdag, mei 09, 2008 20:21 |
| veel veel sterkte | |
| MayadeBij*: | Vrijdag, mei 09, 2008 19:33 |
| wel handig als je dat uit de doeken doet dan (zo niet; heb je toch niets te verliezen; lijkt me) | |
Over dit gedicht
| Auteur: jackie lokker | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 09 mei 2008 | ||
| Thema's: | ||