t zit vol
Maandag kom je smekend,
naar me toe op je knietjes,
dan maken we het weer goed,
niet meer verdrietjes,
maar dan begint het pas,
dan moet ik weer die Evi zijn,
lieve sanne zie je t dan niet,
mijn hard zit vol pijn.
naar me toe op je knietjes,
dan maken we het weer goed,
niet meer verdrietjes,
maar dan begint het pas,
dan moet ik weer die Evi zijn,
lieve sanne zie je t dan niet,
mijn hard zit vol pijn.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Evi | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||