de ijzige nacht
als machteloze gedachten
luider roepen
dan mijn lippen bewegen
en mijn oor even niet
aan het gevoel
van de wind wil raken
is de stilte nog
het meest genegen
mij te doen verwijlen
in de overgave aan
verloren tijd, opzoek
naar onkreukbaar waken
het is dan niet zo
dat ik me verberg
om weerstand te vermijden
soms geraakt de ziel in trans,
wordt zij overvallen door
een overdaad aan klanken;
als het aardse carillon,
onvoorspelbaar,
zijn klokken luidt en mij
naar het doolhof begeleidt
dat is gevuld
met grijze mistbanken
en waaraan verdwazing
wordt toegedicht
dan toch is het enkel
de eenzaamheid,
vaak zo van donkerte beticht,
waarin het pad naar buiten
wordt voorbereid en
meestendtijds, een ochtend
de ijzige nacht afsluit
luider roepen
dan mijn lippen bewegen
en mijn oor even niet
aan het gevoel
van de wind wil raken
is de stilte nog
het meest genegen
mij te doen verwijlen
in de overgave aan
verloren tijd, opzoek
naar onkreukbaar waken
het is dan niet zo
dat ik me verberg
om weerstand te vermijden
soms geraakt de ziel in trans,
wordt zij overvallen door
een overdaad aan klanken;
als het aardse carillon,
onvoorspelbaar,
zijn klokken luidt en mij
naar het doolhof begeleidt
dat is gevuld
met grijze mistbanken
en waaraan verdwazing
wordt toegedicht
dan toch is het enkel
de eenzaamheid,
vaak zo van donkerte beticht,
waarin het pad naar buiten
wordt voorbereid en
meestendtijds, een ochtend
de ijzige nacht afsluit
Reacties op dit gedicht
| Hilly N: | Zondag, mei 11, 2008 09:05 |
| Wat een schrijven Hans. Steeds maar weer zo bijzonder. liefs, Hilly |
|
| remie: | Zaterdag, mei 10, 2008 17:31 |
| laat het zonnetje even haar best doen, verwarm je, dit koude gedicht is wel super mooi...liefs remie | |
| 88: | Zaterdag, mei 10, 2008 17:22 |
| topgedicht, zit zo veel in! | |
Over dit gedicht
| Auteur: julius dreyfsandt z.s. | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 10 mei 2008 | ||
| Thema's: | ||