woorden uit het niets
de messen voelde ik steken
de pijn was niet te verdragen
ik gleed langzaam door mijn vertrouwen
mijn zelf zekerheid was verdwenen
het leek of ik de enige was
maar toch zijn we met z'n allen
het was een groep
ik werd het slachtoffer
de woorden kwamen uit zijn hart
maar niet uit zijn verstand
je zou twee maal denken om zoiets te zeggen
maar er was geen tijd om te reageren
woorden die als niets betekenen
doen het meeste pijn
omdat je weet dat ze de waarheid zijn
maar je kan er niets aan doen
we zijn mensen
en gebruiken woorden te vaak uit het niets
de pijn was niet te verdragen
ik gleed langzaam door mijn vertrouwen
mijn zelf zekerheid was verdwenen
het leek of ik de enige was
maar toch zijn we met z'n allen
het was een groep
ik werd het slachtoffer
de woorden kwamen uit zijn hart
maar niet uit zijn verstand
je zou twee maal denken om zoiets te zeggen
maar er was geen tijd om te reageren
woorden die als niets betekenen
doen het meeste pijn
omdat je weet dat ze de waarheid zijn
maar je kan er niets aan doen
we zijn mensen
en gebruiken woorden te vaak uit het niets
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: ***l@eTiTi@**** | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 10 mei 2008 | ||
| Thema's: | ||