Langs het water..
Ik loop langs het water
Met mijn hoofd naar beneden
Dat geluk komt later,
zeggen ze
Ik zie mijn eigen lichaam,
in de weerspiegeling van het water
Ik loop verder, heel langzaam
Al wijfelend loop ik door
In stilte,
zonder dat ik de rust verstoor
Hopend dat er een einde komt aan dit doodlopende spoor
maar dat einde komt niet
Het water loopt door
Na uren te hebben gelopen
besloot ik terug te gaan naar huis
en ben ik vlug mijn bed weer ingekropen
Met mijn hoofd naar beneden
Dat geluk komt later,
zeggen ze
Ik zie mijn eigen lichaam,
in de weerspiegeling van het water
Ik loop verder, heel langzaam
Al wijfelend loop ik door
In stilte,
zonder dat ik de rust verstoor
Hopend dat er een einde komt aan dit doodlopende spoor
maar dat einde komt niet
Het water loopt door
Na uren te hebben gelopen
besloot ik terug te gaan naar huis
en ben ik vlug mijn bed weer ingekropen
Reacties op dit gedicht
| Am92: | Zondag, mei 18, 2008 11:18 |
| mooi | |
| Hans Winter: | Maandag, mei 12, 2008 22:55 |
| water stroomt gevallen altijd lager, lijkt zich dan weer hoger te dromen, vrijwel ongezien verder te komen, waarheen de wind het maar luchtig naar later waait. hans |
|
| esteban 1: | Zondag, mei 11, 2008 10:51 |
| In gedachten loop ik met je mee... (laat de stilte en de rust maar alle dwaze gedachten doen verdijnen Mary~lou) liefs esteban |
|
| sunset: | Zondag, mei 11, 2008 10:23 |
| Wie van ons heeft nooit eens gedacht aan zelfmoord? Maar tussen denken en doen ... Je staat in eender welk leven nooit echt alleen (geloof me maar). Liefs, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: an.ne-marie | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 11 mei 2008 | ||
| Thema's: | ||