d'Oude eik
d’Oude eik.
Hier staat een oude eik
Die van geen wijken weet,
Onverwoestbaar, koninklijk,
Aan wortels die hij niet vergeet.
De Schepper had een goede bui
Dat staat inmiddels vast,
Van alle kanten klokgelui
Voor deze eigenwijze kwast.
Hij toont zich machtig in het bos
Zie hoe fier hij daar nog staat
Vertoont een weergaloze blos
Op zijn nog vitaal gelaat.
Toch komt een einde op een keer
Zo de natuur gebied
Maar u ziet mij spoedig weer
Als krant, Libelle of Margriet.
Maar de allerlaatste reis
Is mogelijk, zo men zegt,
Op weg naar het Paradijs;
Via uw of uw of uw toilet.
han janzen mei 2008
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Zondag, mei 11, 2008 13:42 |
| Mooi; al ''snap'' ik de laatste strofe niet echt. Warme groet, sunset |
|
Over dit gedicht
| Auteur: neznaj | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 11 mei 2008 | ||
| Thema's: | ||