Insomnia vermaakt mij tot een nocturaal,
een slaaploos, droomloos wezen.
Een creatie van het diepste zwart.
Verlaten en altijd zoekende.
Zal hier nooit te lang verblijven,
de ogen kunnen het licht niet aan.
Ooit heb ik kleuren gezien,
ver, voor een ieders bestaan.
Insomnia, insomnia, prinses op het zwarte paard,
reizend met een vol verlangen.
Een droom met werkelijkheid verzwaard.
Verlaten en altijd zoekende.
Gezworen trouw aan het eeuwig wakker blijven,
de ogen kunnen het licht niet aan.
Ooit heb ik op dromen mogen jagen,
ver, voor mijn droomloos bestaan.