Mi na afusensi. No wan tra sma kan
De grootst gemene deler,
aanschouwt mijn ondeelbaarheid.
Onmeetlijk veel gedeeld, nooit genoeg,'k blijf bedelen.
Aan ieder deel kleeft een deel, gedeeltelijk van mij.
Een oordeel, 'n herinnering, op z'n minst.
Hoe ik, standvastig, ook heers en verdeel,
hoe dat dan jou ten deel valt.
Zie het geheel, als geheel, in het "grote" geheel.
Besef, het mooiste drieluik zal nooit bestaan,
zonder jouw specifieke aandeel.
Mi na afusensi. No wan tra sma kan broko mi!
(Ik ben 'n halve cent. Geen ander mens kan mij delen!)
'n liefderijk priemgetal, deelbaar door mezelf en door jou,
die speciale ene.
aanschouwt mijn ondeelbaarheid.
Onmeetlijk veel gedeeld, nooit genoeg,'k blijf bedelen.
Aan ieder deel kleeft een deel, gedeeltelijk van mij.
Een oordeel, 'n herinnering, op z'n minst.
Hoe ik, standvastig, ook heers en verdeel,
hoe dat dan jou ten deel valt.
Zie het geheel, als geheel, in het "grote" geheel.
Besef, het mooiste drieluik zal nooit bestaan,
zonder jouw specifieke aandeel.
Mi na afusensi. No wan tra sma kan broko mi!
(Ik ben 'n halve cent. Geen ander mens kan mij delen!)
'n liefderijk priemgetal, deelbaar door mezelf en door jou,
die speciale ene.
Reacties op dit gedicht
| Windwhisper: | Dinsdag, mei 13, 2008 15:43 |
| ik heb je gelezen lieve groet Cobie ondeelbaar |
|
| Nummer 127: | Dinsdag, mei 13, 2008 14:28 |
| graag gelezen Nummer 127 |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Tom Witvis | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 13 mei 2008 | ||
| Thema's: | ||