herinneringen aan 14 mei
deze dag mogen wij beslist niet vergeten
het bombardement op de stad Rotterdam
bij velen is de angst bijgebleven
maar de mens .. die dit mocht overleven
zo ook de verwerking van de nabestaanden
na al die jaren wellicht naar boven kwam
een oorlog die helaas vijf jaar zou duren
de bevrijdings-datum is jaarlijks herdacht
denk ik aan hen die mochten overleven in een
oorlog die in de geschiedenis staat geschreven
een stad die in enkele seconden verdween
nu veel herinneringen naar boven bracht
verwerkingen wat beslist is te merken
men wordt er nog steeds mee geconfronteerd
angst is in 2008 nog lang niet voorbij
vele herinneringen van de veertiende Mei
gevoelens komen bij hen vandaag naar boven
met de wens dat de mensheid van deze oorlog
misschien toch wel veel heeft geleerd .
Karin .
het bombardement op de stad Rotterdam
bij velen is de angst bijgebleven
maar de mens .. die dit mocht overleven
zo ook de verwerking van de nabestaanden
na al die jaren wellicht naar boven kwam
een oorlog die helaas vijf jaar zou duren
de bevrijdings-datum is jaarlijks herdacht
denk ik aan hen die mochten overleven in een
oorlog die in de geschiedenis staat geschreven
een stad die in enkele seconden verdween
nu veel herinneringen naar boven bracht
verwerkingen wat beslist is te merken
men wordt er nog steeds mee geconfronteerd
angst is in 2008 nog lang niet voorbij
vele herinneringen van de veertiende Mei
gevoelens komen bij hen vandaag naar boven
met de wens dat de mensheid van deze oorlog
misschien toch wel veel heeft geleerd .
Karin .
Reacties op dit gedicht
| tweety-ysje: | Vrijdag, juni 13, 2008 11:43 |
| inderdaat met dt gedicht geef ik je honder procent gelijkt tja en wat mij gedichtje betreft: inderdaat een door denker :) was wat in opdracht van de therapeut die zijn ga eens na wat je hebt en wat je zou willen vandaar ! :) liefs |
|
| Elenore De Groote: | Zondag, juni 01, 2008 10:37 |
| Het is een gruwel, de oorlogen van gisteren zijn het graf van mensen die hoop hadden, de oorlogen van vandaag worden nog beleefd in volle vuurlinie en de oorlogen van morgen daar sluimert de angst... En dat voor extra grond, geld en nieuwe uitvindingen... De mens leeft naar mijn gedacht beter in vrede, daar komen we verder mee! Oorlog is vernietiging van elkaar en is verwerpelijk! Liefs, Elenore De Groote xxx | |
| hiljaa: | Maandag, mei 19, 2008 11:01 |
| een sterk schrijven knufliefs--hiljaa-- |
|
| Quicksilver: | Zondag, mei 18, 2008 22:30 |
| Lieve groet..knuff..dank je voor je lieve reacties! Liefs...Dicky |
|
| Quicksilver: | Zondag, mei 18, 2008 22:29 |
| Op school heb ik dit vaak gehoord. Ik was 11 jaar oud. Onze hoofdmeester (Kloosterman) kwam uit Rotterdam en vertelde hier vaak over! Ik zat altijd geboeid te luisteren! Het deed mij toen al zeer! Ik geloof dat hij en mijn overleden opa hierbij toen al hebben bij gedragen. Waarom ik zo fel tegen alle vormen van oorlog ben!Het gaat ten koste van velen! Zoveel ellende die nooit mag worden vergeten! Hoop je toch op een betere wereld! Lieve groet..knuff..dank je voor je lieve reacti |
|
| switi lobi: | Donderdag, mei 15, 2008 16:33 |
| "ten kostE" natuurlijk ;) Liefs.. |
|
| switi lobi: | Donderdag, mei 15, 2008 16:32 |
| Altijd weer overdenkt men het ''waarom'' en steeds verbijster ik door machtswellust ten kost van zovele levens... ''Bezint eer ge begint'' is bepaald niet een lijfspreuk van hen die oorlog willen... Mooi invoelend geschreven lieve Karin. Liefs, switi lobi |
|
| karinvangelder: | Donderdag, mei 15, 2008 14:44 |
| dat is helaas maar àl te waar beste Willem, maar ik geef de hoop niet op om mee te werken aan een betere wereld. vrde ? nee dat is ver te zoeken zelfs ik de kleine kring voel je soms een oorlogs-dreiging. jammer ! lieve groet van mij Karin . | |
| lommert: | Donderdag, mei 15, 2008 14:28 |
| ik heb twijfels bij leren van oorlogen....moeten die plaatsvinden om te leren..er is al veel tijd gegeven daarvoor...zolang de mens bestaat...tja...goed en overdenkend schrijven...liefs van mij willem |
|
| lexx: | Woensdag, mei 14, 2008 22:42 |
| lieve karin van gelder; het is een goed geschreven gedicht; maar door de onnoemelijk lelijke kleurcombinatie die je kiest, wilde ik je al wegklikken zonder te lezen. omdat ik in alle eerlijkheid dacht het prullerij was, en geen serieus iets. bovendien kijk ik me er scheel op; dus ik zou de kleurstelling sober houden en je tekst laten spreken. | |
| Marousia: | Woensdag, mei 14, 2008 22:32 |
| De hele oorlog mogen we niet vergeten, maar is er van geleerd? Denk het niet, want de mensheid is nog immer bezig met oorlog voeren en het elkaar vernietigen met huis en haard. Triest maar waar. Mooi door jou verwoord. Liefs van Marousia | |
| Windwhisper: | Woensdag, mei 14, 2008 16:53 |
| sorrie voor de foutjes | |
| Windwhisper: | Woensdag, mei 14, 2008 15:42 |
| ja de veertiende mei toen verloor Rotterdam zijn hart.....laten we het nooit vergeten, toevallig is het huis, is de wijk waarin ik woon opgeboeuwd uit de puin ban de bombardementen van Rotterdam, ze noemen het de huilende huizen, hoorde ik van een mevrouw die vlak na de oorlog hier kwam wonen. Zelf ben ik in Rotterdam geboren en mijn huis dat huilt de pijn, heel bijzonder eigenlijk Lieve groet Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: karinvangelder |  
|
|
| Gecontroleerd door: maria | ||
| Gepubliceerd op: 14 mei 2008 | ||
| Thema's: | ||