dag opa...
Ik hoor woorden
Over hoe het met je gaat.
De tijd die je zo veranderd,
Ze breekt je af.
Langzaam verlies je kracht,
Je weerstand tegen de kanker zwakt af.
Weldra moeten we afscheid nemen,
Ik weet alleen niet hoe…
Zal ik huilen?
Zal ik sterk zijn?
De herinneringen komen boven,
Het hangen in de bomen,
Racen met de grasmaaier…
Maar je kan dit nu niet meer.
Zwak zien we je rusten,
Je laatste adem nadert.
Hoe moet het nu verder?
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: elkexxxraja | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 14 mei 2008 | ||
| Thema's: | ||