ik was mij in het zilt
mijn pupillen reflecteren
zielgevoel in vele talen
vragen stuiteren in mijn blik
antwoorden zijn vergezocht
mijn lippen bewegen
maar het is mijn hart die spreekt
als ik zou willen zeggen
hoeveel ik heb geleefd
mijn huid bleek
zonder zichtbare sporen
van het verdriet ooit gevoeld
ik was mij in het zilt
en zoek mijn onschuld terug
Reacties op dit gedicht
| Dina-Anna: | Maandag, mei 19, 2008 23:04 |
| Héél mooi geschreven! Liefs Dina |
|
| Marousia: | Donderdag, mei 15, 2008 22:17 |
| Prachtig mooi geschreven, het is rakend gevoelig. Liefs en knuffffffff van Marousia | |
| switi lobi: | Donderdag, mei 15, 2008 20:16 |
| Niets wast schoner dan eerlijke tranen... Dikke kus switi lobi |
|
| red one: | Donderdag, mei 15, 2008 12:29 |
| ik heb je gelezen, en nog eens en nog eens.... ik geef je noh maar een extra knuffeltje bij gebrek aan beter. :) Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Quadesh | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 15 mei 2008 | ||
| Thema's: | ||