water dragen naar de zee.
Het is niet zo simpel als men denkt,
't vergt discipline, 't is onderschat.
Water dragen naar de zee.
Spierkracht, inzicht en emmers, niets vergeten.
Soms is het nodig, soms overbodig.
Water dragen naar de zee.
Heerlijk nutteloos, de kracht van het onzinnige.
Alles weg. Gewassen door eb en vloed.
Vrij!
Water dragen naar de zee.
Reacties op dit gedicht
| Roselynn: | Donderdag, mei 15, 2008 14:55 |
| ....jij denkt dat water dragen naar de zee...nutteloos is?..... en al mijn tranen dan....? .....de laatste draag ik naar de zee..........[] |
|
| Free@Bird: | Donderdag, mei 15, 2008 14:01 |
| Deze is erg mooi graag gelezen liefs, kerima |
|
| Innerchild: | Donderdag, mei 15, 2008 12:57 |
| Dit gedicht weet ik erg te appreciëren ! Geweldig ... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Tom Witvis | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 15 mei 2008 | ||
| Thema's: | ||