je was mijn liefste hond.
maar er was altijd iets
wat ik niet verstond.
was je eenzaam of alleen?
niemand die het weet.
en dan ben je eventjes weggeweest,
is er toen misschien iets fout gelopen?
een week later gebeurde het,
je liet mij aan m'n lot over,
je werd ziek, we konden je niet meer redden,
hoe wel ik eeuwig voor je wil strijden.
ik wou je niet zo laten lijden,
maar wat gebeuren moet,
kan je niet veranderen.
bjorn hield je op het laatste moment stevig vast.
toen gebeurde het,
je liet ons alleen met ons verdriet.
maar onthoud:
je was onze liefste hond
de liefste die er bestond.