schreeuw
De mensen rond me
verven een glimlach op m'n gezicht
maar dan
een schreeuw vanuit m'n binnenste
brengt me terug naar de realiteit.
Ik slik de woorden in die ik zo graag
zou roepen?
Ik kan niet
het mag niet
Nog heel even hou ik de schijn
van onbezorgdheid vast
stevig
Toch weet ik dat ik ze vannacht
weer los zal moet laten
verven een glimlach op m'n gezicht
maar dan
een schreeuw vanuit m'n binnenste
brengt me terug naar de realiteit.
Ik slik de woorden in die ik zo graag
zou roepen?
Ik kan niet
het mag niet
Nog heel even hou ik de schijn
van onbezorgdheid vast
stevig
Toch weet ik dat ik ze vannacht
weer los zal moet laten
Reacties op dit gedicht
| Jacobs Ivan: | Zondag, maart 17, 2002 17:39 |
| herkenbaar , mooi verwoord ! | |
| Color: | Zondag, maart 17, 2002 17:24 |
| Masker van geluk... voor velen niet onbekend... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Jana Mahieu | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 17 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||