Als woorden langzaam de ruimte verdwijnen

En rust, de leegte de drukte verdringen

Als de liefde tussen ons

Niet meer warm  en teder aan voelt

Maar eerder koud en kil

En van de duizenden  gesproken woorden

Dat we tegen elkaar spraken

Hebben opeens geen woorden en word het stil

Als de tranen van vreugde en blijdschap

Vervangen worden van tranen van verdriet

En ruimte waar we zijn opeens te klein is voor ons

Hebben elkaar dan werkelijk te zeggen of

Juist, juist heel veel te zeggen

Als de laste kus  voor jou  echt de laste is

 En voor mij verlangt naar meer

Zal mij vervullen met de kilte en kou

Dan zal mij hart zich klampen aan jou

En herinnering vast gevroren

Om het zal niet te kunnen verliezen

Wat hij al toch al zo veel verloren heeft

Afscheid of liever toch niet

Ik laat het aan jou de keus

Al had ik liever samen met jou

Mijn nee onze leven gedeeld

Maar als je spijt heeft en toch mist

Moet je hopen dat mij hart

al is ondooit door een ander