Ogen begrijpen
Ogen begrijpen
Het is een dag waar woorden sterven, in de kilte van
het ochtendgloren. Zoekend naar een verlossing
rinkelend in de wind. De diepte vertrouwd, verder
zwervend.
Tijd zal je laten bewegen, uit de schaduw. Om gevoel
te laten deinen in sprekende stilte. Nog bevroren in de
diepte, vangt alleen het zwarte blad de aandacht.
Reacties op dit gedicht
| Lone Dreamer: | Vrijdag, december 26, 2008 22:59 |
| *slikt* geen idee hoe je het doet, maar je blijft me verbazen... Ongelofelijke woorden en opnieuw ben ik sprakeloos... Liefs, Lone |
|
| kerima ellouise: | Woensdag, mei 21, 2008 20:34 |
| en ik lees nu dit gedicht...en vind ''sprekende stilte''....kippenvel... liefs kerima ellouise |
|
| Fari Sohi: | Dinsdag, mei 20, 2008 14:08 |
| Ik hoop voor jou Roosje dat al jouw dagen glorieus en verlicht zullen blijven. Graag heb ik jouw gedicht gelezen en ik bedank jou voor je reactie van gisteren. liefs, Fari |
|
| lexx: | Maandag, mei 19, 2008 08:48 |
| Eén dag voor koude rillingen :) en 1 kus! | |
| lonely 1: | Zondag, mei 18, 2008 23:42 |
| prachtig! liefs, hilde |
|
| Marousia: | Zondag, mei 18, 2008 21:41 |
| Pracht van een gedicht. Liefs van Marousia | |
Over dit gedicht
| Auteur: Roo$je | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 18 mei 2008 | ||
| Thema's: | ||