In een wereld van pijn
Bestaat geen vreugde
Geen trouw
Geen geluk
Alles gaat niet als gepland
En je wereld staat iedere week weer
Op z’n kop

In een wereld vol ellende
Is geluk niet meer te bekennen
Mensen zeggen dat je vol moet houden
Dat er betere tijden zullen komen
Die mensen hebben geen idee
Wat ellende is
Dus houd je mond

En dan zeggen ze
Je bent pas 17
Ja en?
Wil je een weekje met me ruilen?
Ik denk het niet
Want dan zou je allang zijn ingestort
Dus houd je mond

Je begrijpt niks van mij
En niemand zal het ook begrijpen
Ik heb een muurtje om mijn hart gesloten
Omdat mijn vertrouwen te vaak is gebroken
Als je in mijn hart zit
Dan ben ik je trouw
Maar het zal je berouwen als je mij gebruikt

Ik doe voor vele mensen een gunst
Help ze met hun problemen
Terwijl ik zelf nooit 1 moment rust heb
Maar als ik dan erdoorheen zit
Wie is er dan ook echt voor mij?
Ik ben een praatpaal voor mensen
Maar ik krijg dus stank voor dank

Weet jij wat ellende is?
Iedere dag jezelf afvragen
Waarom zou ik nog willen leven?
En dan niks kunnen bedenken
Behalve dat je zusje eraan onderdoor gaat als jij er niet meer bent?
Ik leef voor anderen
Niet meer voor mezelf

Ik zit in een inrichting
Omdat ik een gevaar zou zijn voor mezelf en omgeving
Maar als je ook maar een week in mijn schoenen zou staan
Zou je je net zo voelen
En ik leef al 17 jaar
Ja ik ben pas 17 nou en?
Zeg nou eerlijk

Weet jij wat ellende is?
Ik denk van niet
Want ellende is
Als je niks meer voelt
Niets meer kan bedenken om voor te leven
Behalve voor anderen
Omdat je hen dan in de steek zou laten
En zij dat zo erg zouden vinden

Maar wie ben ik dan?
Ik leef in ellende
Geen week rust
Maar wie zou me nou begrijpen
Want als je echt zou weten wat ellende was
Had je mij allang laten gaan
Want sommige levens hebben dode rozen
In hun rozen tuin