Alles voelde zo perfect..
de flauwe ruzies..
trokken me niet zo erg aan..
maar het worden er meer..
en nu..
ik voel me..
een gesloten boek..
een onbeschrijfbaar gevoel..
waar ik niet over kan praten..
de donkere schaduw..
is over me heen gaan hangen..
de gedachtes..
zijn alleen nog maar negatief..
en hoe harder ik ze..
onder water druk..
hoe meer ze naar boven drijven..
Mijn zuchtende adem..
maakt me moe ervan..
ik voel me slap..
maar vol haat..
ik haat mezelf..
de herinneringen..
geven mezelf de schuld..
ik verdien het niet..
jou liefde verdien ik niet..
Mijn schouders hangen..
en de wereld om me heen..
ziet zwart en dood..
de gele zon..
zie ik niet meer..
een grijze waas..
verdringt mijn geluk..
Ik verdrink in mijn tranen..
En de zelfhaat woekert in me..
omdat ik jou aan het verliezen ben..
door mijn eigen schuld.