stoute hoop
sosm zijn er dingen
die je hebt los gelaten
niet omdat je dat wilt
maar omdat het pijn deed
en je het niet mocht vasthouden
een vriendin die je
eigenlijk niet wil
zien of spreken maar
waarvan je weet dat
het niet goed gaat
waar je eerste een
vriendin van mocht zijn
maar later weg werd
geduwd, je kwam te
dichtbij en dan na
een half jaar ofzo
laat je los
maar ze kwam terug
het duurde alleen maar
een dag en toen mocht
ik geen hoop meer hebben
want het doet dan
alleen maar meer zeer
en nu, nu was ze hier
hebben we gepraat
maar ik mag geen hoop
meer hebben, ik wil
dolgraag vrienden zijn
maar de pijn, de wil
ik eigenlijk niet meer
maar de hoop groeit
die je hebt los gelaten
niet omdat je dat wilt
maar omdat het pijn deed
en je het niet mocht vasthouden
een vriendin die je
eigenlijk niet wil
zien of spreken maar
waarvan je weet dat
het niet goed gaat
waar je eerste een
vriendin van mocht zijn
maar later weg werd
geduwd, je kwam te
dichtbij en dan na
een half jaar ofzo
laat je los
maar ze kwam terug
het duurde alleen maar
een dag en toen mocht
ik geen hoop meer hebben
want het doet dan
alleen maar meer zeer
en nu, nu was ze hier
hebben we gepraat
maar ik mag geen hoop
meer hebben, ik wil
dolgraag vrienden zijn
maar de pijn, de wil
ik eigenlijk niet meer
maar de hoop groeit
Reacties op dit gedicht
| lommert: | Donderdag, mei 22, 2008 09:59 |
| goede morgen vat;)...pijn is niet fijn( rijmdwang):) soms is er het moeten loslaten ... voor geluk en de nodige vrede in jezelf.. ...liefs van mij willem |
|
| Hans Winter: | Woensdag, mei 21, 2008 21:23 |
| sosm is echt een meisjes-s.o.s. save our soules meisje, ga elkaar maar waar maken. hans |
|
| honingbijtje: | Woensdag, mei 21, 2008 18:43 |
| ''houden van'' doet soms pijn:) zowel in het loslaten als vasthouden:) hoop doet echter leven. dus...........kop op! liefs |
|
| ninodepino: | Woensdag, mei 21, 2008 18:16 |
| lekker spontaan overvallen aan het begin van de oprijlaan hallo sweety!!! grote geschokte ogen.. en dan voorzichtig de tuinhandschoentjes uit en een wuivend handje...ik kom er aaaaaaan smile.... liefje DOE maar RUSTIG AAAAAAN :D |
|
| ninodepino: | Woensdag, mei 21, 2008 18:04 |
| ik heb met een vriendin gepraat na twinig jaar onderbreking ze dacht eerst dat ik de bloody accountant was :S slikkkkkk :) leuk heh mens-zijn |
|
| kerima ellouise: | Woensdag, mei 21, 2008 18:00 |
| ik begrijp je heel goed...ik heb gisteren met een vriendin gepraat, na tien jaar onderbreking...de hoop maar ook de angst van het weer bezeerd worden knuffie! kerima ellouise |
|
| Lily May Parker: | Woensdag, mei 21, 2008 15:53 |
| een pijnlijk gedicht dit..maar inderdaad zeer mooi onder woorden gebracht liefs Lily may xxxx |
|
| Nummer 127: | Woensdag, mei 21, 2008 15:44 |
| diepzinnig maar goed geschreven Nummer 127 |
|
| appelboom: | Woensdag, mei 21, 2008 14:37 |
| Ik zou zeggen... pijnig jezelf niet om naar hoop te graaien... maar woorden zijn immer makkelijker dan de handeling zelf. Zoals Dicky zegt, je voelt het vlug genoeg. Liefs en een mooie dag, Vicky |
|
| Quicksilver: | Woensdag, mei 21, 2008 14:00 |
| Dit is niet altijd gemakkelijk om mee om te gaan. Pijn moet slijten...en er spelen teveel gevoelens mee! Als men van beide kanten eerlijk en oprecht is dan zal er weer hoop gloren. Voel je gauw genoeg! Anders is het water dragen naar de zee! Lieve groet...knuff Dicky |
|
| ela: | Woensdag, mei 21, 2008 11:38 |
| Niemand is het waard om pijn voor te hebben. Zo kort ons leven is, het zou pijnloos moeten zijn. Dus doe jezelf best geen pijn aan. ela |
|
| Ludy: | Woensdag, mei 21, 2008 10:16 |
| Mensen blijven elkaar levenslang verkennen; hun grenzen zijn geen statisch gegeven, ze veranderen door het leven. Liefs, Ludy |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, mei 21, 2008 09:46 |
| pijn en hoop maar samen beschreven gr.janny |
|
| roosjerood: | Woensdag, mei 21, 2008 09:42 |
| pijn blijft na zinderen in je hart en de stap zetten blijft angstig , toch geeft het hoop ,heel mooi | |
| vat: | Woensdag, mei 21, 2008 09:36 |
| sosm=soms | |
| less - no more: | Woensdag, mei 21, 2008 09:35 |
| duwen en weggetrokken worden, zware kost, maar heel begrijpelijk geschreven. liefs Jan |
|
Over dit gedicht
| Auteur: vat | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 21 mei 2008 | ||
| Thema's: | ||