lusteloos
- lusteloos -
De zon fel verwerend,
zwelgt mijn geest in
de schaduw, wijl ‘t
zuchtend hart koud
zijn kille lucht ademt
Misschien heb ik al
opgegeven zonnestralen
warmhartig te beminnen
door de lang verloren
hoop die als gesmolten
ijs verdampt nimmer
of nooit wederkeert is.
En vergeef mij voor
het lusteloos verlangen
naar enkel ’t zwarte niks,
noem het kleinmoedig
ik ben slechts vermoeid.
Reacties op dit gedicht
| honingbijtje: | Woensdag, mei 21, 2008 19:10 |
| pijnlijk mooi:) liefs |
|
| ela: | Woensdag, mei 21, 2008 11:23 |
| Geef nooit op. je lusteloosheid verdrijven door al je lachmomenten boven te halen, ook die van je medemensen, zo heb je snel weer je leven terug. ela |
|
| lexx: | Woensdag, mei 21, 2008 11:16 |
| knots :) ik vind ''m beeldmooi! je hoeft ook niets te zeggen; een lachje vind ik al erg sympathiek. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Disgusting Beauty | 
|
|
| Gecontroleerd door: Christa | ||
| Gepubliceerd op: 21 mei 2008 | ||
| Thema's: | ||