Wijzer geworden
Als kleine meid
raakte ik iets kwijt
Met mijn ziel onder mijn arm
en krampen in mijn darm
Jaren heb ik moeten denken
hoe dit mezelf weer te schenken
De weg door het leven die toen begon
waarvan ik het uiteindelijk ook won
Barvoets aangegaan
keek ik dus elke emotie open aan
Geen centje spijt van wat er kwam
sterker door, hoe ik het nam
Heerlijk na jaren eindelijk die rust
soms denk je, ja dit is een must
Juist door alle lagen heen te gaan
kun je de rest ook beter aan
Reacties op dit gedicht
| Quicksilver: | Woensdag, mei 21, 2008 20:12 |
| Ik kan niets anders zeggen dat het ook voor mij zooooooooooooooooooo herkenbaar is!In bewondering gelezen! Pracht foto lieve Doetsi! Lieve groet,knuff Dicky |
|
| fortuna: | Woensdag, mei 21, 2008 14:54 |
| zo herkenbaar goed. En kleine meisjes worden groot, hoe dan ook... Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: doetsi | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 21 mei 2008 | ||
| Thema's: | ||