Na vanavond
na vanavond
zie de treinen langs scheren
zonder een eindbestemming
tranen van het afscheid
vallen neer op het spoor
uitgeput en moegestreden val ik neer
vaarwel grootste liefde uit mijn leven
wat doet dit afscheid mij toch zeer
zeg ik terwijl mijn handen beven
en na vanavond
wie zal er van je gaan houden
als je wakker word in een hotel
met geen arm om je lijf heen
niemand die samen met je
dit avontuur aangaat
ik blijf zwaaien
want ik weet dat ik je kwijt ben
volkomen verloren
loop ik eenzaam terug naar dat huis
dat ooit eens de onze was
of droom ik weer eens..
na vanavond
zie de treinen langs scheren
zonder een eindbestemming
tranen van het afscheid
vallen neer op het spoor
uitgeput en moegestreden val ik neer
vaarwel grootste liefde uit mijn leven
wat doet dit afscheid mij toch zeer
zeg ik terwijl mijn handen beven
en na vanavond
wie zal er van je gaan houden
als je wakker word in een hotel
met geen arm om je lijf heen
niemand die samen met je
dit avontuur aangaat
ik blijf zwaaien
want ik weet dat ik je kwijt ben
volkomen verloren
loop ik eenzaam terug naar dat huis
dat ooit eens de onze was
of droom ik weer eens..
na vanavond
Reacties op dit gedicht
| remie: | Donderdag, mei 22, 2008 11:43 |
| wat een triest geheel te lezen, maar zo intens mooi...liefs remie | |
| Hilly N: | Donderdag, mei 22, 2008 07:17 |
| Mooi hoor! Groet van Hilly |
|
| AngelOfWonder: | Donderdag, mei 22, 2008 02:59 |
| Jeetje wat is deze mooi en voelbaar geschreven... Weet niet wat ik zeggen moet. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 21 mei 2008 | ||
| Thema's: | ||