Bedverraad
Tussen klamme lakens
schiet mijn stem de hoogte in
als je hand mij raakt, daar
waar jij altijd een warm welkom treft
je lach kust mijn hals prikkelend zacht,
onze bezwete lijven
dansen in het houten bed
dansen in het houten bed
dat jubelt van het leven dat gevierd wordt
en harder kreunt dan ik..
Reacties op dit gedicht
| Elenore De Groote: | Zaterdag, juli 05, 2008 15:29 |
| :) | |
| lommert: | Zaterdag, mei 24, 2008 23:28 |
| poe poe....dag Renate...ben een houtworm en denk gelijk: hout blijft altijd werken...:) liefs van mij willem |
|
| H.J.: | Donderdag, mei 22, 2008 19:57 |
| oeinet wakker en dan dit lezen;) heftig mooi kussie H.J. |
|
| Gert: | Donderdag, mei 22, 2008 09:57 |
| Oei...:D | |
| honingbijtje: | Woensdag, mei 21, 2008 23:28 |
| :D, mijn moeder zou zeggen "drupje olie doet wonderen":) heerlijk gedichtje liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Renate-td- | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 21 mei 2008 | ||
| Thema's: | ||