Hallucinant
Ik leek vermist
tussen de glasscherven
loom flirte ik met de dood
niks leek nog echt
en ik viel in slaap
plots kuste ik mijn kind
en jij zei
dat ze er niet was
maar ik zag mijn kind
en kuste haar gezichtje
tot ze vervaagde
ik bestond enkel nog uit huid
en leegte
ook 2 ogen
de ene keek
lachend vooruit
de andere
huilend naar beneden
ik kreeg terug benen
draaiend op een
zwart tapijt
die er niet eens was
de benen waren er wel
ik had ze gevoeld
het was nacht hier in huis
zo op klaarlichte dag
ik omhelsde het donker
zonder armen
en legde mijn hoofd
op zijn schouder
hij kuste mijn hals
en ik vroeg
hou jij dan van mij?
zo vreemd allemaal...
Reacties op dit gedicht
| arie: | Maandag, mei 26, 2008 10:34 |
| Mag ik je heel even omarmen, je zeggen, dat leven liefde is. Waard is door te gaan en die kleine momenten, vast te houden te koesteren.. Zodat je gevuld wordt met alle warmte waarmee je omgeven bent maar nog niet (helemaal) vertrouwd.. Knuff, arie |
|
| 88: | Vrijdag, mei 23, 2008 12:34 |
| apart gedicht, mooi verwoord, absoluut! | |
| Cornelia.dvw: | Vrijdag, mei 23, 2008 11:50 |
| Krachtig in verwoording. Best ook wel vreemd. Liefs, Cornelia |
|
| Ria Klein Herenbrink: | Vrijdag, mei 23, 2008 11:01 |
| Heftige dromen die ergens een dieper verhaal vertellen wat heb je dit mooi en krachtig verwoordt liefs Ria |
|
| ela: | Donderdag, mei 22, 2008 23:59 |
| Verwarring in een droom kan de geest doen geloven dat er iets ergs gebeurt. De pijnlijkste momenten in het leven krijgen dan een andere dimensie. ela |
|
| lommert: | Donderdag, mei 22, 2008 21:46 |
| heftig dit te lezen...sterk en indrukwekkend...van mij alle liefs willem |
|
| Marousia: | Donderdag, mei 22, 2008 21:32 |
| Intens en zeer diepzinnig. Liefs van Marousia | |
| Klaes: | Donderdag, mei 22, 2008 20:46 |
| apart geval.. leafs/klaes |
|
| ninodepino: | Donderdag, mei 22, 2008 19:53 |
| ik zou dat kleedje onmiddelijk verkopen! eg wel...:S sterkte! Liefs, nino. |
|
| Innerchild: | Donderdag, mei 22, 2008 19:48 |
| Indedaad ... een hallucinant verhaal dat zich vasthoudt aan de rand van de werkelijkheid. Mag ik in gedachten even naast je komen zitten ... ver weg ... op dat zwart tapijtje ? Je ziet me niet maar ik ben er wel ... Knufje, Innerchild |
|
| hiljaa: | Donderdag, mei 22, 2008 15:37 |
| intens schrijven is dit knufliefs--hiljaa-- |
|
| Free@Bird: | Donderdag, mei 22, 2008 13:46 |
| je hebt een bijzondere stijl van schrijven daar ik van houd;) liefs, kerima |
|
| Oorlam: | Donderdag, mei 22, 2008 13:28 |
| sterk neergezet. aaai! |
|
| switi lobi: | Donderdag, mei 22, 2008 13:11 |
| Ik droomde vannacht dat al mijn kinderen met een soort sneltreinen de ruimte inschoten.. :( paniekverdriet en grote angst voelde ik. Dikke kusss lieve meis switi lobi |
|
| Fairouz: | Donderdag, mei 22, 2008 11:54 |
| daar zit vast een heel verhaal achter die droom...mag ik je een zonnige groet wensen en een fijne dag ? Fairouz | |
| L.Bert: | Donderdag, mei 22, 2008 11:48 |
| Wat een mooi en aangrijpend gedicht! Wat een akelige gebeurtenis. Sterkte! | |
| remie: | Donderdag, mei 22, 2008 11:44 |
| een nare droom, wuif hem weg het zonnetje schijnt, kom mee naar buiten...liefs remie | |
| vat: | Donderdag, mei 22, 2008 11:43 |
| knuf goed geschreven hoe is het nu met jou? |
|
Over dit gedicht
| Auteur: vivika | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 22 mei 2008 | ||
| Thema's: | ||