De Gek
We hangen hier rond
en we doen maar alsof
we niet bang zijn.
En we niet allang meer
de muur
maar nog enkel
’t behang zijn.
Afgebladderd
gedemodeerd.
Verkleurd door
de maan
en tot reepjes
verweerd.
We hangen hier rond
in een tochtig
vertrek
waar
geen mens
ooit nog komt
of ‘t is dat ’t Kind
zich als Gek
vermomt.
Dan staart het
me aan
en staat het
me voor
en nijpt het
z’n oogjes
vol waanzin
het raampje door.
‘Laat me met rust’
schreeuw ik dan
zonder stem
’t Moet zijn
dat ik zélf het Kind
en zélf Gek geworden ben.
Reacties op dit gedicht
| trucker klaas: | Donderdag, mei 22, 2008 21:10 |
| zoek jezelf door weer en wind lach om de gek en bescherm het kind wees gelukkig met wat je vind mooi klaas |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Siegert | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 22 mei 2008 | ||
| Thema's: | ||