ingehouden tranen,ontstaan door veel verdriet.
altijd ingehouden want huilen deed ik niet
stiekem liet ik ze dan toch gaan
waarom heb ik dit niet eerder gedaan?
maar mijn hoofd was vol,
Ik speelde naar andere toe een rol.
een rol, die niemand kon achterhalen.
ik werd gek ,begon ervan te balen
telkens die gespeelde lach,
iedere minuut van de dag.
Ik kon mezelf niet meer zijn,
daarvoor had ik teveel pijn.
die pijn ging bij mij door bot en merg,
ik zat in een dal en moest op tegen die berg.
steeds meer problemen zamelde zich op
Ik dacht dat ik het wel zou redden,
telkens zei ik tegen mezelf "kop op"
maar wat ik ook deed, ik kon het niet alleen
het liefst ging ik naar een andere wereld heen.
verlost vab al het ongeluk,
het maakte mijn hele leven stuk.
todat ik toch ging praten,
ik kon nu ook mensen gaan haten.
Al die tijd dacht ik dat het de schuld van mezelf was
ik lachte op school, was de vrolijkste tegenover de klas
Ik wilde niet worden gezien als een chagarijn
ook al was op dat moment mijn geluk maar heel erg klein
nu pas weet ik hoe erg je je in mensen kan vergissen,
ik heb het nog nooit geuit,
mijn gevoelens heb ik altijd weten te sissen.
Mijn vrienden zijn altijd heel belangrijk voor mij geweest,
maar het is veranderd toen ze me behandeld hadden als een beest
Maar ook ben ik erachter gekomen wie mijn echte vrienden zijn,
zij hebben mij geholpen en gesteund, dat vind ik heel erg fijn.
en nog steeds staan er heel veel mensen voor mij klaar,
ik heb nu niet zo veel hulp nodig,maar toch vind ik het een lief gebaar.
ik ga nu gewoon verder met mijn leven,
en ik hoop dat die problemen niet aan mij blijven kleven.
M