Tegen de stroom in
Ik ben die laatste twijfel in je stem
dat soms uren nabuldert zonder
aarzeling het mooiste is in het donker,
zij koestert onzekerheid
misschien is onwetendheid beter
daarom fluisteren wij onhoorbaar
negeren de gewoonte en daveren
door poelen gevoel
kijk die tranen in je ogen
je bent blij (te blij) om verdrietig te zijn
laten we samen huilen om mijn zondes
en zwemmen op het water
(tegen de stroom in)
Reacties op dit gedicht
| philos: | Vrijdag, mei 23, 2008 11:30 |
| gevoel voor poezie, dat spreek mij aan. philos |
|
| Ria Klein Herenbrink: | Vrijdag, mei 23, 2008 10:33 |
| zo rakend mooi liefs Ria |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Evi | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 23 mei 2008 | ||
| Thema's: | ||