Monster…
(op een zonnige vrijdagmiddag)


ik nam de afslag richting kerkstraat links
en reed pardoes binnen in café “Tout court”
zat zijn is een zaligheid maar een beetje vervelend
als je met een monster door de deur knalt

gelukkig scheen de zon
en konden de mensen (de meeste toch) er om lachen
mijn vrouw bestelde een rozenbotteltje
en ik mocht betalen (de lieve schat)

zelf nam ik nog (in alle eerlijkheid)
een Leffe en vergat de naam van de dienster
twee Dolly Parton look-a-likes
en een klein bruin machomannetje maakten
ruzie over een biljet van honderd euro dat spoorloos was

waarop ik nog een Leffe bestelde
en in het oor van de barmeid lulde
dat ik haar graag zag en blablabla
betaalde met (jawel hoor 100 euro)

mijn vrouw kwam niet meer bij
en de bruine randdebiel keek uitermate smerig
(alsof mijn geld niet evenveel stinkt)

mijn monster bleek (gelukkig maar) nog intact
waarop mijn schat en ik al vroemend op zoek gingen…
(naar “wat” zal later blijken)



Esteban 23/05/2008