Mijn mond gaat open,
er word iets gezegd.
Waar ligt mijn shirt?
En blijf heen en weer lopen.
Dat kennen we allemaal,
maar hoe ik het doe, snap echt niet waar ik het vandaan haal.
Hele verhalen, geheimen en voorbereidingen op gesprekken,
en dan nog een keer om het even na te checken.
Tegen mezelf ik ben helemaal alleen,
Der is echt niemand om mij heen.
Beetje raar misschien,
beetje eenzaam bovendien.
Maar mijn naam is geen Einstein,
maar gewoon Christina.
En tegen mezelf praten is hardstikke FIJN!