Er waren tijden dat je met me sprak
Maar dat is verleden tijd
Want ik vergeet niet dat je mij vergat
Dus je bent me kwijt

Ik had naast je willen staan
In het leven, in de dood
Waarom ben jij weggegaan?
En ik zit hier nu in nood

Mijn hart heeft me verlaten
Waarom doet het zoveel pijn?
Ik had nooit echt in de gaten
Dat leegtes soms zo pijnlijk zijn

Verscheurd, gebroken, voorgelogen, bedrogen,
Waar had ik dat aan te danken?
Je zou me laten vallen, ik zag het in je ogen
Zonder een poging om me op te vangen

Maar de stilte is gekomen
En nam jouw naam met zich mee
Ik hoop dat je hebt vernomen
Dat ik jou ook langzaamaan vergeet...