Zomaar.
Laat
me
heel even
jouw kleine leugen zijn
op jouw grote reis,
me een paar luikjes intrappen
met men woorden gedragen door men stem
kan
maken
van
men
schouder
een
schuiloord
voor
je
tranen
je
laten
van
me
houden
echter
nie.
Sammeke.
.
(Zomaar iets melodramisch)
Reacties op dit gedicht
| waterval: | Dinsdag, maart 19, 2002 02:09 |
| een héle mooie..... en mooi uitgebeeld schuiloord..... (of schouder, of paraplu, of...) |
|
| ploempje: | Maandag, maart 18, 2002 22:33 |
| wow... da zomaar melodramatisch dingetje s wel weer supergoe... ;-) mooi... met liefs |
|
| Robski: | Maandag, maart 18, 2002 20:07 |
| Amai lekker droog onder de paraplu dan :) hehehe... (geen krulletje als handvat?) Liefs, Rob |
|
| sammy de zutter: | Maandag, maart 18, 2002 20:01 |
| hahahahah neen mannekes het is het schuiloord voor tranen,kijk eens goed:) | |
| Robski: | Maandag, maart 18, 2002 19:34 |
| Hehe.. zoals Driegeetjes al zegt.. naar boven :) :) Krijg je de "vorm" nu ook te pakken? ;) Groetjes, Rob |
|
| Driegeetjes: | Maandag, maart 18, 2002 18:29 |
| Melodramisch? Positief zul je bedoelen! Een pijl die naar boven wijst, 'The sky is the limit!'. DrieGeetjes |
|
| Laurens Windig: | Maandag, maart 18, 2002 13:50 |
| Hij doet 'ut wel Sammy! | |
| free: | Maandag, maart 18, 2002 09:02 |
| ...prachtig in z'n geheel liefs free |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sammy de zutter | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 maart 2002 | ||
| Thema's: | ||