Geest inplant
Geest inplantik laat jou langzaam uit mijn handen gaankus het afscheid in de ruimte tussen onsik ken de akker die jij kiestwaarheen jij vliegt, waarheen jij zweeftje inplant achter welke neveljij je geest verliestonvoorwaardelijk in mijn eigen ikwaar ik je steeds weer tegenkomhoe goed en minder goed je washoe lief en minder liefhoe mooi en minder mooihoe sterk en minder sterkdat evenwichtige valt wegals ook mijn lichaam zich heeft opgelost
Reacties op dit gedicht
| Hilly N: | Maandag, mei 26, 2008 21:12 |
| Fictie, maar bijzonder goed verwoord. Groet, Hilly |
|
| Klaes: | Maandag, mei 26, 2008 20:25 |
| Larens op zijn best! groets/klaes |
|
| arie: | Maandag, mei 26, 2008 17:01 |
| Fictief of niet, het maakt niets uit in deze diepe mijmering der geest liefs, arie |
|
| Yellow: | Maandag, mei 26, 2008 15:05 |
| mooie fictie dan, hopelijk is het ook waar, Y.(allez, dat er nog akkers zijn na onze dood dan) |
|
| Laurens Windig: | Maandag, mei 26, 2008 12:19 |
| Was vergeten te vermelden dat het een fictie gedicht is (voor alle misverstanden) | |
| Laurens Windig: | Maandag, mei 26, 2008 12:18 |
| switi lobi: | Maandag, mei 26, 2008 12:01 |
| Diepe liefde en grote bewondering lees ik... sterkte! Warme omarming, switi lobi |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Laurens Windig | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 26 mei 2008 | ||
| Thema's: | ||