zo vliegen we langs de wanhoop
in de fantasie ook voor ons aan het eind
de zonnebloem met gele dromen bloeien zou
is uit,we zijn afgeschreven,opgejaagd
grijpen goedgelovig met verkleumde handen
met vertragend bloed waarin de nacht weent
en bonzen aan de ingekerfde hemel
een verre geest roept : er is geen eind
zo vliegen we langs de wanhoop
de laatste meeuw heeft ons allang verlaten
en vinden nergens een verwarmd kasteel
de maan woelt doodvermoeid in deze uren
gespannen en egaal en vreemddoorlicht
© Klaes 26-05-08
Reacties op dit gedicht
| Marousia: | Woensdag, mei 28, 2008 21:37 |
| Weer een echte nadenker staat hier door jou in prachtige zinnen verwoord. Liefs van Marousia | |
| Quicksilver: | Dinsdag, mei 27, 2008 21:41 |
| Ik verwonder en bewonder!! Zo nadenkend filosofisch verwoord! Liefs..kusssss Dicky |
|
| Hilly N: | Maandag, mei 26, 2008 21:07 |
| Een overdenker Klaes. Lieve groet, Hilly |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Klaes |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 26 mei 2008 | ||
| Thema's: | ||