Tranen prikken in mijn ogen,
Waarom toch zoveel verdriet?
Alleen maar om wat er gezegd wordt,
Om wat er wordt gedaan.
Ik trek dit niet meer,
Echt niet.
Als iemand vraag hoe het gaat,
Vertel ik leugens.
Het gaat goed,
Alleen zere enkels.
Misschien is de waarheid,
Toch wel belangrijk?
Nee, niet,
Niemand hoeft te weten hoe ik me voel.
De tranen mogen komen,
Wanneer niemand mij kan zien.
Verder,
Durf ik geen verdriet te tonen.
De tranen blijven prikken,
Tot alles er uit komt..